18 Şubat 2015 Çarşamba

Tarihi Kervansaray Oteli

İnsan mutlu olduğunu mutlu anlarında fark eder mi?Hiç sanmıyorum.Evet uzun zaman sonra gerçekten çok mutluydum.Bunun daha yeni farkına varabildim.Herneyse.Çünkü o yanımdaydı.Sanki aradan geçen aylar sinemadaki bir filmin 10 dakikalık arası gibiydi.O kadar yolu aşıp gelmesiyle, anıların gözümde canlandığını hissettim.Evet benim için o Berlin,Prag'ın bir parçasaydı ancak buraya geldikten sonra nice acılar,mutluluklar yaşadığım bu sokakları elele beraber geçtikten sonra an anladım ki o gerçekti ve hoş bir anı olmayı hak edecek kadar kolay vazgeçmeyeceğim bir saplantım oluvermişti.Oysa ki dünyayı küçülten aşkımız bence her şeye göğüs gerebilecek düzeydeydi. (Hala da öyle olduğunu düşünüyorum) Yollarda geçirdiğimiz o vakitler,şehirler arası  otobüs yolcuklarında o koltuklarda uyuyuşumuz egenin manzarası beraber izleyişimiz onda da aynı duyguları uyandırdığına adım gibi emindim.O kilometrelerce ötede bir ülkeyi keşfederken ben kendimi keşfediyordum aslında.Sanki havalar onun gelişini karşılar gibi bahar günlerini hatırlatır düzeydeydi. Gelişiyle beraber baharı da getirmişti hayal kırıklıklarının başkentine.O minik gözleri arasından bana yansıyan sevgi dolu bakışları dış dünyadan korkan bir çocuk gibi elini sıkı sıkıya tutarak cevaplıyordum. Sinemada gerilim sahnelerinde korkarak ekrana bakamayıp bana sarıldığı zamanlarda kafasını göğsümde hissederken burnumla saçını koklar sanki onsuz günlerim için hazırlık yapardım.Paylaştığımız yemeklerimizin aslında paylaştığımız aşktan bir farkı yoktu.Çanakkale'de kaldığımız tarihi otelin kokusu bizi daha önce buradaki yaşanmışlıkları aynı anda düşündürdüğüne bahse bile girerim.Pamukkale'nin harika köyünde kaldığımız otelde abur cubur ve film izlerken uykuya dalmamız ve bana duyduğu güvenin bende yarattığı tarifsiz mutluluğu şu anda kalbimde aynı sıcaklığı koruyor.Ne kadar sonra fark etsem de .Evet Orhan Pamuk'un kitapta dediği gibi hayatta bazı insanlar mutlu bazıları mutsuz diğerleri ortada gidip gelmekte.Sanırım kendimi 2. defa "mutlu" insanlar kategorisinde sınıflandırabiliyorum ve yine aynı kişiyle...