Evet günlerden 12 Ocak. Zaman geçtikçe içimde bazı şeylerin heyecanı daha da artıyor. Geleceğe dair. Umut sanki biraz daha dünyamızı yaşanabilir hale getiren yegane şeylerden birisi. Her geçen gün hapishane mahkumu gibi günleri sayarken bir an önce günlerin geçmesini dilemekten başka elimde güç yok. 
 Önceki tecrübelerimi göz önünde bulundurarak herşeyin güzel olacağını düşünüyorum. En azından temenni bir hayal. Fakültede yıllar boyunca gördüğümüz Yahya Kemal'in bununla ilgili çok güzel dizesi yok muydu? "İnsan alemde hayal ettiği müddetçe yaşar.."
Günler birbirini takip ederken pes etme. Belirlediğin yolda ilerle. Işığı gördün gibi ise koş hiçbirşeyi düşünmeden. Çünkü o ışık sana ilahi acıdan kaçışı sağlayan yegane umut. Hatırlar mısın Andy'nin yüzünü filmde. Herkesin hayatı aslında Shawshank Hapishanesi bazılarımız müebbet cezamızı kabullenmişiz bazılarımız brook gibi belli yaştan sonra buradan ayrılsak bile diğer hayata uyum sağlamayamıyoruz. Ama önemli olan Andy gibi olabilmek. Hiçbir zaman bu duvarlarla bütünleşmeyeceğim...

Not:
Daha önceki yazılarımda George Michealdan bahsetmiştim. Geçtiğimiz günlerde maalesef bizleri terk etti.Planlar yaparken yılların geçtiğine mi üzülsek yoksa böyle güzel insanların göçüp gittiğine mi? Her neredeysen umarım mutlusundur.

https://www.youtube.com/watch?v=xQ9KuQQDEow